Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω  



Ἄδης, ὁ, τοῦ Ἄδου


Ερμηνεία:

Ο θεός του κάτω κόσμου, σύμφωνα με τους Αρχαίους Έλληνες



Ετυμολογία:

Άδης [Ομηρος: Ἀΐδης (σκοτεινός/αόρατος) <(α+-ιδείν)- το ανείδωτον, το αόρατον, αλλά επειδή αυτό το όνομα, προκαλούσε φόβο τον έλεγαν Πλούτωνα "[Κρατύλος 403Α]

Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση:

Δὲν ἔφθασας νὰ συνειδῇς, νὰ γνῷς ὅ,τι ἐπόθεις, 
καὶ ὑπὸ τῆς γαστρὸς εὐθὺς τοῦ Ἄδου κατεπόθης·
τὸ χῶμα, ἐφ' οὗ ἔβαινες, ἐκ βάθους ἀνεσκάφη,
ἡ δόξα του κατέπεσεν ἐντὸς αὐτοῦ κι' ἐτάφη.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Έκπτωτος ψυχήΠερ. «Σωτήρ», 1881.



Συνώνυμα:





© Δρ. Δημήτριος Ν. Γκέλης, Ιατρός, Οδοντίατρος, Ωτορινολαρυγγολόγος,
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών


Άλλες λέξεις στην κατηγορία Παπαδιαμάντης Α.: